تنوع آللی نشانگرهای SSR درتوده‌های بومی و لاین‌های اصلاحی جو

گام اول در بهره‌برداری از توده‌های بومی گیاهان در برنامه‌های به‌نژادی، تعیین سطح تنوع و روابط ژنتیکی آن‌ها است. در این مطالعه، تنوع و روابط ژنتیکی 144 ژنوتیپ جو شامل 119 توده بومی و 25 لاین اصلاحی با استفاده از 32 جفت آغازگر SSR چند شکل بررسی شد. در مجموع 143 آلل در محدوده 2 تا 12 آلل در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه تکثیر شد.میانگین تعداد آلل به ازای هرجایگاه، برای لاین‌های اصلاحی 45/3، توده‌های بومی 41/4 و در مجموع ژنوتیپ‌ها 47/4 بود . متوسط میزان اطلاعات چند شکلی برای لاین‌های اصلاحی، توده‌های بومی و مجموع ژنوتیپ‌ها، به ترتیب 44/0، 53/0 و 53/0 برآورد شد. شاخص تنوع ژنی نای (Nei)یا تنوع هتروزیگوتی مورد انتظار دارای میانگین 59/0 و دامنه تغییرات بین 22/0 تا 87/0 بود. گروه‌بندی ژنوتیپ‌ها با استفاده از الگوریتم خوشه‌ای M‏inimum evolution method و ضریب فاصله Kimura 2-parameter model آن‌ها را به هشت گروه منتسب کرد. در تجزیه به بردارهای اصلی، سه بردار اول در مجموع 77/71% از تغییرات مولکولی کل بین ژنوتیپ‌ها را تبیین کردند. آرایش ژنوتیپ‌ها براساس دو بردار اصلی اول، مطابقت بالایی با گروه‌بندی حاصل از تجزیه خوشه‌ای داشت. نتایج نشان داد که نشانگرهای SSR برای بررسی تنوع ژنتیکی در ژرم‌پلاسم جو و نیز انجام برنامه‌های به نژادی شامل جمع‌آوری و حفاظت مجموعه‌های بانک ژن ابزاری کارا هستند.